(Allergy)آلرژی چیست؟?راه های 100% تضمینی درمان

آلرژی یا حساسیت یک واکنش بیش از حد و غیرعادی سیستم ایمنی بدن به مواد بی‌ضرری است که به طور معمول برای اغلب افراد مشکلی ایجاد نمی‌کنند. این مواد که به آن‌ها آلرژن گفته می‌شود، می‌توانند شامل گرده گیاهان، گرد و غبار، موی حیوانات، برخی غذاها، نیش حشرات، و داروها باشند. آلرژی‌ها می‌توانند باعث بروز علائم مختلفی شوند که از خفیف تا شدید متغیر است و حتی در برخی موارد می‌توانند زندگی فرد را به خطر بیاندازند.

به طور خلاصه برای آنکه بدانید هدف ما از درمان آلرژی وانواع بیماری های دیگر به روش نوین چگونه است در ابتدا در مورد بیورزونانس باید اطلاعاتی داشته باشید که ما در مقاله ای به طور کامل آن را بیان نمودیم.

همچنین در مورد انواع شیوه های درمانی با بیورزونانس می توان به موارد زیر اشاره نمود:

بیوالکترومغناطیس و بیورزونانس

مبانی بیوفیزیک در بیورزونانس

مبانی نظری و مدل سازی در بیورزونانس

بیورزونانس در حوزه های بالینی

انواع آلرژی

آلرژی‌ها را می‌توان بر اساس منبع آلرژن‌ها به دسته‌های مختلفی تقسیم کرد:

• آلرژی‌های تنفسی: این نوع آلرژی‌ها معمولاً به دلیل استنشاق گرده گیاهان، گرد و غبار، قارچ‌ها، و موی حیوانات به وجود می‌آیند.
• آلرژی‌های غذایی: برخی افراد به مصرف غذاهای خاصی مانند بادام‌زمینی، لبنیات، تخم‌مرغ، صدف و سویا واکنش نشان می‌دهند.
• آلرژی‌های دارویی: برخی داروها می‌توانند در بعضی افراد واکنش‌های آلرژیک شدید ایجاد کنند. آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی از این دسته‌اند.
• آلرژی‌های پوستی: تماس با موادی مانند نیکل، لاتکس، و برخی مواد شیمیایی می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک پوستی شود.
• آلرژی به نیش حشرات: نیش زنبور، مورچه‌های آتشین و برخی حشرات دیگر می‌توانند در افراد حساس واکنش‌های آلرژیک شدیدی ایجاد کنند.
• 

  آلرژی و انواع آن چیست؟

   

علائم آلرژی

علائم آلرژی بسته به نوع و شدت واکنش می‌تواند متفاوت باشد. برخی از علائم شایع آلرژی عبارتند از:

• علائم تنفسی: عطسه، سرفه، آبریزش بینی، گرفتگی بینی، خارش و التهاب گلو، خس‌خس سینه و تنگی نفس.
• علائم پوستی: کهیر، خارش، قرمزی و تورم پوست، اگزما.
• علائم چشمی: خارش، قرمزی، تورم و آبریزش چشم.
• علائم گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکم.

تشخیص و درمان تضمینی آلرژی

ما مفتخریم تا در شرکت موج تا ماده با معرفی دستگاه بیوفیلیا لوتوس انواع آلرژی را با دقت 98 درصدی تشخیص دهیم و آن را درمان کنیم.

تشخیص آلرژی معمولاً از طریق بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و انجام تست‌های مختلف صورت می‌گیرد. تست‌های پوستی و آزمایش‌های خونی از جمله روش‌های رایج برای تشخیص آلرژی هستند.

درمان آلرژی شامل اجتناب از تماس با آلرژن‌ها، استفاده از داروهای ضد آلرژی مانند آنتی‌هیستامین‌ها و کورتیکواستروئیدها، و در موارد شدیدتر، ایمونوتراپی (حساسیت‌زدایی) است. ایمونوتراپی شامل تزریق تدریجی مقادیر کوچکی از آلرژن‌ها به بدن به منظور کاهش حساسیت سیستم ایمنی نسبت به آن‌ها است.

آیا آلرژی خطرناک است؟

آلرژی‌ها می‌توانند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشند و در برخی موارد می‌توانند خطرناک و حتی مرگبار باشند. میزان خطرناک بودن یک آلرژی بستگی به نوع و شدت واکنش آلرژیک دارد.

واکنش‌های آلرژیک خفیف

بیشتر واکنش‌های آلرژیک خفیف هستند و تنها باعث ناراحتی موقتی می‌شوند. این واکنش‌ها ممکن است شامل علائمی نظیر:

• عطسه و آبریزش بینی
• خارش و قرمزی چشم‌ها
• خارش و بثورات پوستی
• سرفه و تنگی نفس خفیف
• واکنش‌های آلرژیک متوسط

واکنش‌های آلرژیک متوسط می‌توانند باعث ناراحتی بیشتر و تاثیرات گسترده‌تری بر روی بدن شوند. این واکنش‌ها ممکن است شامل علائمی نظیر:

• کهیر (بثورات پوستی بزرگ و خارش‌دار)
• تورم در نواحی مختلف بدن، به ویژه صورت، لب‌ها و زبان
• تنگی نفس متوسط
• درد شکم، تهوع و استفراغ
• واکنش‌های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی)

واکنش‌های آلرژیک شدید، معروف به آنافیلاکسی، می‌توانند خطرناک و حتی مرگبار باشند. آنافیلاکسی نیاز به درمان فوری پزشکی دارد و علائم آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم شدید در گلو و دهان که می‌تواند منجر به بسته شدن راه‌های تنفسی شود
• افت شدید فشار خون
• تنگی نفس شدید و خس‌خس سینه
• سرگیجه و از دست دادن هوشیاری
• سرعت ضربان قلب

Allergy treatment

عوامل خطر برای واکنش‌های آلرژیک شدید

برخی افراد بیشتر در معرض خطر واکنش‌های آلرژیک شدید قرار دارند، از جمله:

• سابقه خانوادگی آلرژی: افرادی که در خانواده‌شان سابقه آلرژی وجود دارد، بیشتر در معرض خطر هستند.
• سابقه واکنش آلرژیک قبلی: اگر فردی در گذشته واکنش آلرژیک شدید داشته باشد، احتمال بروز مجدد آن بیشتر است.
• نوع آلرژن: برخی آلرژن‌ها مانند نیش حشرات، غذاهای خاص (مانند بادام‌زمینی و صدف) و برخی داروها می‌توانند واکنش‌های شدیدتری ایجاد کنند.

پیشگیری و مدیریت واکنش‌های آلرژیک شدید

برای پیشگیری و مدیریت واکنش‌های آلرژیک شدید، اقدامات زیر می‌توانند مفید باشند:

• اجتناب از آلرژن‌های شناخته شده: شناسایی و اجتناب از موادی که باعث واکنش آلرژیک می‌شوند.
• حمل داروهای اضطراری: افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی هستند باید همیشه اپی‌نفرین (اپی‌پِن) همراه داشته باشند و آموزش دیده باشند که چگونه از آن استفاده کنند.
• مشاوره با پزشک: مراجعه به متخصص آلرژی برای تشخیص و مدیریت آلرژی و دریافت توصیه‌های لازم.
• آگاهی و آموزش: آموزش خانواده، دوستان و همکاران درباره علائم و نحوه برخورد با واکنش‌های آلرژیک شدید.

آلرژی‌ها می‌توانند از خفیف تا شدید و خطرناک متغیر باشند. در حالی که بسیاری از واکنش‌های آلرژیک تنها ناراحتی موقتی ایجاد می‌کنند، برخی می‌توانند زندگی فرد را به خطر بیاندازند. شناسایی آلرژن‌ها، اجتناب از آن‌ها و استفاده از داروهای مناسب می‌تواند به کنترل و پیشگیری از واکنش‌های آلرژیک شدید کمک کند. در صورت بروز هرگونه علائم آلرژیک شدید، مراجعه فوری به مراکز درمانی ضروری است.

آسم آلرژیک چیست؟

آسم آلرژیک (Allergic Asthma) یک نوع آسم است که در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد آلرژن (حساسیت‌زا) ایجاد می‌شود. این نوع آسم شایع‌ترین نوع آسم است و می‌تواند علائم مشابهی با آسم غیرآلرژیک داشته باشد، اما محرک‌های آن به طور خاص آلرژن‌ها هستند.

Allergic causes and irritants

علت‌ها و عوامل تحریک کننده

آسم آلرژیک در اثر قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها ایجاد می‌شود. این آلرژن‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• گرده گیاهان: مانند گرده گل‌ها، درختان، و علف‌ها.
• گرد و غبار خانگی: شامل ذرات پوست مرده حیوانات، کنه‌های گرد و غبار، و کپک‌ها.
• موی حیوانات: موی گربه‌ها، سگ‌ها و دیگر حیوانات خانگی.
• قارچ‌ها: هاگ‌های قارچ‌ها و کپک‌ها که در هوا منتشر می‌شوند.
• مواد شیمیایی: برخی مواد شیمیایی موجود در محصولات خانگی، مواد شوینده و عطرها.

علائم آسم آلرژیک

علائم آسم آلرژیک معمولاً پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها بروز می‌کنند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تنگی نفس: احساس کمبود هوا و دشواری در تنفس.
• سرفه: به ویژه در شب یا صبح زود.
• خس‌خس سینه: صدای خس‌خس در هنگام تنفس.
• فشار و درد در قفسه سینه: احساس سنگینی یا درد در ناحیه قفسه سینه.

تشخیص آسم آلرژیک

تشخیص آسم آلرژیک از طریق بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و انجام تست‌های مختلف صورت می‌گیرد. برخی از این تست‌ها عبارتند از:

• تست عملکرد ریوی: برای اندازه‌گیری میزان و سرعت هوای خروجی از ریه‌ها.
• تست‌های آلرژی: شامل تست‌های پوستی و آزمایش‌های خونی برای شناسایی آلرژن‌های خاص.
• تست اکسید نیتریک بازدمی: برای اندازه‌گیری سطح اکسید نیتریک در هوای بازدمی که می‌تواند نشان‌دهنده التهاب راه‌های هوایی باشد.

درمان آسم آلرژیک

درمان آسم آلرژیک شامل مدیریت علائم و کاهش تماس با آلرژن‌ها می‌شود. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

• داروهای استنشاقی: شامل برونکودیلاتورها (برای باز کردن راه‌های هوایی) و کورتیکواستروئیدها (برای کاهش التهاب).
• داروهای خوراکی: مانند آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضد التهابی.
• ایمونوتراپی: حساسیت‌زدایی از طریق تزریق تدریجی مقادیر کوچکی از آلرژن‌ها به بدن برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی.
• تغییرات سبک زندگی: اجتناب از آلرژن‌ها، استفاده از فیلترهای هوا، تمیز کردن منظم خانه و شستشوی مداوم ملافه‌ها و پرده‌ها.

آلرژن چیست؟

آلرژن به موادی گفته می‌شود که می‌توانند در افراد حساس، واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند. این مواد معمولاً برای اکثر افراد بی‌ضرر هستند، اما سیستم ایمنی برخی افراد به اشتباه آن‌ها را به عنوان تهدید تلقی می‌کند و واکنش نشان می‌دهد. واکنش‌های آلرژیک می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و شامل علائمی مانند عطسه، خارش، آبریزش بینی، تنگی نفس و حتی شوک آنافیلاکسی شوند.

What is an allergen? and ways to treat it

انواع آلرژن ‌ها

آلرژن‌ها می‌توانند به دسته‌های مختلفی تقسیم شوند:

آلرژن‌های استنشاقی

 این آلرژن‌ها از طریق هوا وارد بدن می‌شوند و معمولاً باعث بروز علائم تنفسی و چشمی می‌شوند. برخی از آلرژن‌های استنشاقی رایج عبارتند از:

• گرده گیاهان: گرده‌های درختان، علف‌ها و گل‌ها.
• گرد و غبار خانگی: شامل ذرات پوست مرده انسان و حیوان، کنه‌های گرد و غبار و قارچ‌ها.
• مو و پوست حیوانات: موی گربه‌ها، سگ‌ها و دیگر حیوانات خانگی.
• هاگ‌های قارچی: هاگ‌های قارچ‌ها و کپک‌ها که در هوا منتشر می‌شوند.

آلرژن‌های غذایی

این آلرژن‌ها از طریق مصرف غذا وارد بدن می‌شوند و می‌توانند باعث بروز علائم گوارشی، پوستی و تنفسی شوند. برخی از آلرژن‌های غذایی رایج عبارتند از:

• لبنیات: شیر و محصولات لبنی.
• بادام‌زمینی و آجیل‌ها: بادام‌زمینی، گردو، فندق و دیگر آجیل‌ها.
• غلات حاوی گلوتن: گندم، جو، چاودار.
• میوه‌ها و سبزیجات خاص: مانند توت‌فرنگی، موز، و کرفس.
• صدف‌ها و ماهی‌ها: میگو، خرچنگ، ماهی.

آلرژن‌های دارویی

برخی داروها می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک شوند. برخی از این داروها عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌ها: پنی‌سیلین و سفالوسپورین‌ها.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن و آسپیرین.
• داروهای بی‌حسی موضعی: مانند لیدوکائین.

آلرژن‌های تماسی

این آلرژن‌ها از طریق تماس با پوست وارد بدن می‌شوند و می‌توانند باعث بروز علائم پوستی شوند. برخی از آلرژن‌های تماسی رایج عبارتند از:

• نیکل: موجود در جواهرات و زیورآلات.
• لاتکس: موجود در دستکش‌ها و برخی محصولات پزشکی.
• مواد شیمیایی: موجود در مواد شوینده، عطرها و محصولات بهداشتی.

مکانیسم واکنش آلرژیک

زمانی که بدن فرد حساس در معرض آلرژن قرار می‌گیرد، سیستم ایمنی بدن به اشتباه آن را به عنوان یک تهدید شناسایی کرده و واکنش نشان می‌دهد. این واکنش معمولاً شامل مراحل زیر است:

• تشخیص آلرژن: سیستم ایمنی بدن آلرژن را شناسایی کرده و علیه آن آنتی‌بادی‌های خاصی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE) تولید می‌کند.
• اتصال آنتی‌بادی‌ها به سلول‌های ماست: آنتی‌بادی‌های IgE به سلول‌های ماست (ماست سل‌ها) و بازوفیل‌ها متصل می‌شوند.
• آزادسازی مواد شیمیایی: در مواجهه مجدد با آلرژن، سلول‌های ماست موادی مانند هیستامین را آزاد می‌کنند که باعث بروز علائم آلرژیک می‌شود.

Mechanism of allergic reaction. Their types

پیشگیری و مدیریت آلرژی

پیشگیری و مدیریت آلرژی‌ها تا حد زیادی به اجتناب از آلرژن‌های شناخته شده و استفاده از داروهای مناسب بستگی دارد. برخی از روش‌های پیشگیری و مدیریت عبارتند از:

• اجتناب از آلرژن‌ها: شناسایی و اجتناب از موادی که باعث واکنش آلرژیک می‌شوند.
• استفاده از داروهای ضد آلرژی: مانند آنتی‌هیستامین‌ها، کورتیکواستروئیدها و برونکودیلاتورها.
• ایمونوتراپی: حساسیت‌زدایی از طریق تزریق تدریجی مقادیر کوچکی از آلرژن‌ها به بدن برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی.
• تغییرات سبک زندگی: شامل حفظ نظافت منزل، استفاده از فیلترهای هوا و مدیریت حیوانات خانگی.

برونشیت چیست؟

برونشیت یک التهاب در پوشش لوله‌های برونشی (راه‌های هوایی بزرگ) در ریه‌ها است که هوا را به داخل و خارج از ریه‌ها هدایت می‌کنند. این التهاب می‌تواند به دو صورت حاد و مزمن بروز کند و معمولاً باعث ایجاد سرفه‌های شدید و تولید خلط می‌شود.

انواع برونشیت

برونشیت حاد:

• علت: معمولاً ناشی از عفونت ویروسی است که شبیه به ویروس‌هایی است که باعث سرماخوردگی و آنفلوآنزا می‌شوند. همچنین، عفونت‌های باکتریایی نیز می‌توانند باعث برونشیت حاد شوند.
• علائم: شامل سرفه مداوم که می‌تواند خلط تولید کند، تب خفیف، خستگی، درد گلو و گرفتگی بینی. این علائم معمولاً به مدت چند هفته ادامه دارند.
• درمان: برونشیت حاد معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد و درمان آن عمدتاً تسکینی است، مانند استراحت، مصرف مایعات گرم، و استفاده از داروهای ضد سرفه و ضد درد.

برونشیت مزمن:

• علت: ناشی از تحریک مداوم و طولانی مدت راه‌های هوایی، معمولاً به دلیل سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا و مواد شیمیایی.
• علائم: سرفه مداوم و تولید خلط به مدت حداقل سه ماه در سال و برای حداقل دو سال متوالی. علائم ممکن است شامل خس‌خس سینه، تنگی نفس، و خستگی مداوم باشد.
• درمان: برونشیت مزمن قابل درمان نیست، اما علائم آن را می‌توان مدیریت کرد. ترک سیگار، اجتناب از مواد تحریک‌کننده، استفاده از داروهای برونکودیلاتور و کورتیکواستروئیدها، و تمرینات تنفسی می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

علائم برونشیت

علائم برونشیت ممکن است بسته به نوع آن متفاوت باشند، اما برخی از علائم مشترک عبارتند از:

• سرفه: مداوم و تولید خلط، که ممکن است شفاف، سفید، زرد یا سبز باشد.
• خس‌خس سینه: صدای خس‌خس در هنگام تنفس.
• تنگی نفس: به ویژه در هنگام فعالیت‌های بدنی.
• درد یا ناراحتی در قفسه سینه: به خصوص هنگام سرفه یا تنفس عمیق.
• خستگی: احساس خستگی و ضعف عمومی.
• تب و لرز: معمولاً در برونشیت حاد.

علل و عوامل خطر

علل و عوامل خطر برونشیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت‌های ویروسی و باکتریایی: شایع‌ترین علت برونشیت حاد.
• سیگار کشیدن: مهم‌ترین عامل خطر برای برونشیت مزمن.
• قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا: مانند گرد و غبار، دود، مواد شیمیایی و گازهای صنعتی.
• آلرژی‌ها: برخی افراد با آلرژی‌های تنفسی بیشتر در معرض برونشیت قرار دارند.
• سیستم ایمنی ضعیف: به ویژه در افراد مسن، کودکان، و افرادی که بیماری‌های مزمن دارند.

تشخیص برونشیت

تشخیص برونشیت معمولاً از طریق بررسی تاریخچه پزشکی و علائم بالینی صورت می‌گیرد. برخی از تست‌ها و روش‌های تشخیصی عبارتند از:

• معاینه فیزیکی: پزشک با استفاده از گوشی پزشکی به صدای ریه‌ها گوش می‌دهد.
• آزمایش‌های خلط: برای بررسی عفونت باکتریایی یا ویروسی.
• آزمایش خون: برای بررسی علائم عفونت یا التهاب.
• اشعه ایکس قفسه سینه: برای رد سایر مشکلات ریوی مانند ذات‌الریه.
• آزمایش عملکرد ریوی: برای اندازه‌گیری میزان و سرعت هوای خروجی از ریه‌ها و تشخیص برونشیت مزمن.

درمان کامل برونشیت

درمان و مدیریت برونشیت

درمان برونشیت بسته به نوع و شدت علائم متفاوت است:

• استراحت و مصرف مایعات: برای تسکین علائم و جلوگیری از کم‌آبی بدن.
• داروهای ضد سرفه و ضد درد: مانند ایبوپروفن و استامینوفن.
• داروهای برونکودیلاتور: برای باز کردن راه‌های هوایی و تسهیل تنفس.
• کورتیکواستروئیدها: برای کاهش التهاب در موارد شدید.
• درمان‌های تنفسی: شامل تمرینات تنفسی و استفاده از دستگاه‌های بخور.

پیشگیری از برونشیت

برای پیشگیری از برونشیت، می‌توان اقداماتی انجام داد:

• ترک سیگار: مهم‌ترین اقدام برای جلوگیری از برونشیت مزمن.
• اجتناب از مواد تحریک‌کننده: مانند دود، گرد و غبار، و مواد شیمیایی.
• واکسیناسیون: واکسینه شدن علیه آنفلوآنزا و پنومونی.
• شستشوی دست‌ها: برای جلوگیری از انتشار عفونت‌ها.
• استفاده از ماسک: در محیط‌های آلوده یا در هنگام مواجهه با مواد شیمیایی.

انواع آلرژی فصلی

آلرژی فصلی، که به عنوان “تب یونجه” یا “رینیت آلرژیک فصلی” نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به مواد موجود در محیط پاسخ بیش از حد نشان می‌دهد. این آلرژی‌ها معمولاً با تغییرات فصلی و انتشار گرده گیاهان در هوا مرتبط هستند. انواع آلرژی فصلی شامل موارد زیر هستند:

آلرژی به گرده درختان

بهار: در اوایل بهار، گرده درختان معمولاً عامل اصلی آلرژی‌ها است. برخی از درختانی که می‌توانند آلرژی ایجاد کنند عبارتند از:

• بلوط
• افرا
• توس
• سرو
• زیتون
• صنوبر

آلرژی به گرده علف‌ها

اواخر بهار تا تابستان: گرده‌های علف‌ها یکی دیگر از عوامل شایع آلرژی‌های فصلی هستند. برخی از علف‌هایی که باعث آلرژی می‌شوند عبارتند از:

• علف تیموثی
• علف برمودا
• علف چمن آبی
• علف بوفالو
• علف جانسون

آلرژی به گرده علف‌های هرز

پاییز: گرده علف‌های هرز در اواخر تابستان و اوایل پاییز به اوج می‌رسد. برخی از علف‌های هرزی که می‌توانند آلرژی ایجاد کنند عبارتند از:

• رگ‌وید (ambrosia)
• خار بیابانی
• نبات قرمز
• خرفه
• گزنه

آلرژی به قارچ‌ها و کپک‌ها

بهار تا پاییز: قارچ‌ها و کپک‌ها می‌توانند در فصل‌های مرطوب رشد کنند و هاگ‌های خود را در هوا منتشر کنند، که این هاگ‌ها می‌توانند باعث آلرژی شوند. مکان‌های معمول رشد قارچ‌ها و کپک‌ها عبارتند از:

• برگ‌های پوسیده
• چمن‌های تازه بریده شده
• کپک‌های داخلی که در محیط‌های مرطوب و تاریک داخل خانه رشد می‌کنند.
• علائم آلرژی فصلی

علائم آلرژی فصلی معمولاً شامل موارد زیر است:

• عطسه
• آبریزش یا گرفتگی بینی
• خارش و آبریزش چشم‌ها
• خارش گلو و سقف دهان
• سرفه
• خستگی
• خس‌خس سینه و تنگی نفس

Allergies to fungi and molds

تشخیص و درمان آلرژی فصلی

تشخیص آلرژی فصلی از طریق بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه بالینی و انجام تست‌های آلرژی (مانند تست‌های پوستی یا آزمایش خون) صورت می‌گیرد. درمان آلرژی فصلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای آنتی‌هیستامین: برای کاهش علائم مانند عطسه، آبریزش بینی و خارش.
• داروهای ضد احتقان: برای کاهش گرفتگی بینی.
• کورتیکواستروئیدهای بینی: برای کاهش التهاب بینی.
• قطره‌های چشمی: برای کاهش خارش و آبریزش چشم‌ها.
• ایمونوتراپی (حساسیت‌زدایی): شامل تزریق تدریجی آلرژن‌ها به بدن برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی.

پیشگیری از آلرژی فصلی

برای پیشگیری و کاهش علائم آلرژی فصلی می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

• اجتناب از قرار گرفتن در معرض گرده: در زمان‌هایی که میزان گرده در هوا بالاست، مانند صبح‌ها و روزهای بادی.
• استفاده از فیلترهای هوا: در خانه و محل کار برای کاهش میزان گرده در هوا.
• بستن درها و پنجره‌ها: به ویژه در روزهایی که میزان گرده بالا است.
• شستشوی صورت و دست‌ها: پس از بازگشت از بیرون.
• تعویض لباس‌ها: پس از ورود به خانه برای جلوگیری از انتقال گرده‌ها به داخل.

دارو های آلرژی

داروهای آلرژی برای کاهش علائم ناشی از واکنش‌های آلرژیک به کار می‌روند. این داروها می‌توانند به صورت خوراکی، موضعی، استنشاقی یا تزریقی مصرف شوند و هر کدام به نحوی خاص علائم آلرژی را کاهش می‌دهند. در زیر به برخی از داروهای رایج آلرژی اشاره می‌کنیم:

آنتی‌هیستامین‌ها

آنتی‌هیستامین‌ها رایج‌ترین داروهای آلرژی هستند که برای کاهش علائمی مانند عطسه، خارش، آبریزش بینی و چشمی استفاده می‌شوند. این داروها با مسدود کردن عمل هیستامین، ماده‌ای که در طی واکنش آلرژیک آزاد می‌شود، عمل می‌کنند.

آنتی‌هیستامین‌های نسل اول (خواب‌آور):

• دیفن‌هیدرامین (Benadryl)
• کلرفنیرامین (Chlor-Trimeton)

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم (غیر خواب‌آور):

• ستیریزین (Zyrtec)
• لووستیریزین (Xyzal)
• لوراتادین (Claritin)
• فکسوفنادین (Allegra)

ضد احتقان‌ها

ضد احتقان‌ها برای کاهش گرفتگی بینی و سینوس‌ها استفاده می‌شوند. این داروها عروق خونی در مخاط بینی را تنگ می‌کنند و جریان خون به این ناحیه را کاهش می‌دهند.

ضد احتقان‌های خوراکی:

• پسودوافدرین (Sudafed)

ضد احتقان‌های موضعی (اسپری بینی):

• اکسی‌متازولین (Afrin)
• فنیل‌افرین (Neo-Synephrine)

کورتیکواستروئیدها

• کورتیکواستروئیدها داروهای ضد التهابی قوی هستند که برای کاهش التهاب و تورم در مجاری هوایی، بینی و پوست استفاده می‌شوند.

کورتیکواستروئیدهای بینی:

• فلوتیکازون (Flonase)
• بکلومتازون (Beconase)
• مومتازون (Nasonex)

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی:

• بودزوناید (Pulmicort)
• فلوتیکازون (Flovent)

کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی:

• پردنیزون
• متیل‌پردنیزولون (Medrol)

داروهای ضد لوکوترین

• این داروها برای کنترل علائم آلرژی و آسم استفاده می‌شوند. آن‌ها عمل لوکوترین‌ها، مواد شیمیایی که در واکنش‌های آلرژیک و التهابی نقش دارند، را مسدود می‌کنند.
• مونته‌لوکاست (Singulair)
• زفیرلوکاست (Accolate)

تثبیت‌کننده‌های ماست سل

این داروها از آزاد شدن هیستامین و سایر مواد شیمیایی از ماست سل‌ها جلوگیری می‌کنند. برای پیشگیری از علائم آلرژی استفاده می‌شوند و نه برای تسکین علائم حاد.

• کرومولین سدیم (NasalCrom)

داروهای ترکیبی

برخی داروها ترکیبی از آنتی‌هیستامین‌ها و ضد احتقان‌ها هستند که برای تسکین علائم متعدد آلرژی به کار می‌روند.

• لوراتادین + پسودوافدرین (Claritin-D)
• فکسوفنادین + پسودوافدرین (Allegra-D)

ایمونوتراپی (حساسیت‌زدایی)

ایمونوتراپی یک روش درمانی طولانی‌مدت است که شامل تزریق تدریجی مقادیر کوچکی از آلرژن‌ها به بدن برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی به آن‌ها است. این روش به خصوص برای افرادی که به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهند یا نمی‌توانند از آلرژن‌ها اجتناب کنند، مفید است.

تزریق‌های آلرژی (آلرژن ایمونوتراپی)

• زیر زبانی (SLIT): قرص‌های آلرژن که زیر زبان قرار می‌گیرند، مانند قرص‌های چمن و رگ‌وید.

100% natural allergy remedies and supplements

درمان‌های طبیعی و مکمل‌ها

برخی افراد از درمان‌های طبیعی و مکمل‌ها برای کاهش علائم آلرژی استفاده می‌کنند، اگرچه شواهد علمی برای اثربخشی آن‌ها متفاوت است.

• کوئرستین: یک فلاونوئید که در برخی میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شود.
• بروملائین: آنزیمی که در آناناس وجود دارد.
• عسل محلی: برخی معتقدند که مصرف عسل محلی می‌تواند به کاهش علائم آلرژی فصلی کمک کند.

داروهای آلرژی می‌توانند به طور مؤثری علائم ناخوشایند ناشی از واکنش‌های آلرژیک را کاهش دهند. انتخاب دارو بستگی به نوع و شدت علائم، تاریخچه پزشکی و نیازهای خاص هر فرد دارد. مشاوره با پزشک می‌تواند به انتخاب بهترین درمان کمک کند و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کند.